5

5

-Cześć słodki! – Krzyknęła Emi, siadając kolejnego dnia na miejsce w autobusie, koło nowego chłopaka.- My się chyba jeszcze nie poznaliśmy?! – Ciągnęła. –Jestem Emilia, ale dla przyjaciół Emi.

Julia patrzyła się na nią z niedowierzaniem. Wiedziała, że Emi jest śmiała, ale nie wiedziała, że aż tak, no na pewno nie aż tak żeby do nieznajomego chłopaka mówić „słodki”.

Julia jak zwykle siedziała przy oknie z firanką, ale dzisiaj nie ma Daniela.. Jest słoneczny majowy ranek. Dziewczyna popatrzyła w okno, aby zobaczyć panoramę, a potem wróciła do słuchania rozmowy nowego chłopaka i jej przyjaciółki.

-Witaj Emilio, jestem Adam. Miło mi cię znowu widzieć.- Odpowiedział zachrypniętym głosem chłopak.

-Jak to znowu?? – Zapytała piskliwie Emi.

-Rozmawialiśmy wczoraj, zaczepiałaś mnie na korytarzu.- Odpowiedział z lekkim zażenowaniem.

- A no tak, niewiarygodne, że pamiętasz! Prawda Julio?- Dziewczyna odwróciła się do Julii i uśmiechnęła się do niej, po czym powiedziała bezgłośnie „jest mój”. I Zadowolona odwróciła się powrotem do Adama. – Jak ci się podoba w naszej szkole? – Zapytała chłopaka

-Jest inaczej, niż w mojej poprzedniej, Emilio. – Odpowiedział Adam, z lekką nutą smutku w głosie.

-Dla przyjaciół Emi! – Odpowiedziała dziewczyna kiwając głową i śmiejąc się głośno.

-Już to mówiłaś, Emilio. – Odpowiedział szybko, a Julia zachichotała. –A jak nazywa się twoja przyjaciółka? – Zapytał Adam.

-Julia, to jest Julia. – Odpowiedziała zażenowana Emi, a Julia i Adam podali sobie ręce. Następnie Emi znów odwróciła się do Daniela i powiedziała znowu bezgłośnie, „ale ona nie jest tobą zainteresowana!“.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jutro może dodam dokończenie tego rozdziału ;)

Proszę piszcie jeżeli wam się podoba <3 Jest to dla mnie bardzo ważne.